“El Duende” is een woord dat door de Spanjaarden wordt gebruikt om te omschrijven: het is wat je beweegt, wat je drijft. Het komt van binnen in je. El duende is een lichamelijke reactie op kunst of artistieke prestaties zoals Flamenco. Het komt van de voetzolen en stroomt vrij door het hele lichaam tot aan de top van je hoofd. El duende is de geest van de evocatie. Een emotionele en fysieke reactie. Het kan je doen glimlachen of huilen of allebei. Deze mysterieuze kracht die iedereen kan voelen en geen enkele filosoof kan verklaren, is in feite de geest van de aarde. Het raakt je op zo’n magische manier dat je op slag ontroerd bent.

Nanda is in 1988 in Nederland geboren en woont momenteel in Amsterdam. Ze studeerde International Business en Talen in Sevilla. Hier voelde ze de geest van el Duende op zo’n sterke manier dat deze plek meteen als een haven voor haar werd.

Terug in Nederland, begon Nanda te werken in de reclame-industrie en na bijna 4 jaar verliet ze haar kantoorbaan en stortte ze zich volledig op fotografie en kunst. Na haar talenstudie ontdekte ze een nieuw soort taal; via de fotografie.

Tussen 2007 en 2017 reisde Nanda regelmatig terug naar Zuid-Spanje, waar ze zich op de een of andere manier altijd geraakt voelde door de cultuur en de eenvoudige vibe van de prachtige zigeunerstad. In 2016 maakte Nanda haar eerste documentaire fotografie project in Sevilla, waar ze een prijs won voor Nieuw Nederlands Fototalent in 2017.

Nanda’s werk is te omschrijven als romantisch, poëtisch maar met een zekere rauwheid. Het is altijd een kwestie geweest van vertalen, dat wat uit het puntje van je tenen komt, naar beelden. Het gaat over het goddelijke, de extase, de waanzin, de terreur en de schoonheid, de kracht van het vrouwelijke, samen met een vleugje drama.

In haar portretten gaat het om puurheid, het vastleggen van mensen hun ware karakter, het documenteren van hun ziel.

Dus voor Nanda is fotografie een manier om te vertalen, te mediteren en te communiceren.

Een universele taal.