Omdat alles in het universum altijd in beweging is en trilt in zijn eigen frequentie, kan iets stil lijken maar dat is het nooit. Niels is bezig met een nooit eindigende poging om de beweging vast te leggen. De spanning tussen de intentie om het visuele te creëren en het reeds weten dat het onmogelijk is, houdt hem altijd voor de uitdaging om zo dicht mogelijk in de buurt te komen.

De manier waarop hij de verf op het doek aanbrengt is zeer intuïtief. Net als de beweging die de wereld beweegt, is er een confrontatie met het onverwachte die nieuwe verrassingen oplevert. Soms aangenaam, maar ook heel eerlijk en confronterend. Een moment waar niets tussen komt tussen de inspiratie uit de innerlijke en uiterlijke wereld en de verf die vormen aanneemt. Als een spiegel wat je ziet is wat je bent, moedigt hij het publiek aan om zelf te zien wat het is en een unieke ervaring op te doen.

Op het moment dat het schilderij klaar is is er al iets van het verleden, het is een herinnering. In zijn nieuwere werken voegt hij extra dimensie toe door de basislaag in meerdere delen te snijden met verschillende hoeken en niveaus. Het is de belichaming van het geheugen, omdat de herinnering in je hoofd altijd anders is dan de feitelijke gebeurtenis die heeft plaatsgevonden. Wij als mensen hebben de neiging om dingen mooier of lelijker te zien zoals ze gebeurd zijn of zullen gebeuren. Het is een menselijke eigenschap van de bewuste geest. Terwijl in werkelijkheid de onbewuste geest 95% van de beslissingen neemt en een eindeloze geheugenopslag heeft.